LOOKING ON EVERYTHING ?
EXPLORE ON EVERYTHING
——MUSIC /INTERVIEW
สำหรับคนที่ไม่รู้ว่า Love Da Records คือใคร ทำอะไร เล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม?
Love Da Records คือบริษัทที่ดูแลเรื่อง Marketing และ Digital ให้กับศิลปินหลายๆค่าย เช่น Beggars Group ก่อตั้งโดย Martin Mills ดูแล 4AD, XL Recordings, Matador, Rough Trade, Young Turks หรืออีกสองค่ายใหญ่ที่ชื่อ Play It Again Sam และ Kobalt อันนี้แค่ส่วนหนึ่ง ที่เราดูแลเป็นหลักอยู่ตอนนี้
Headquarter ในเอเชียที่ฮ่องกงเปิดมา 21 ปีแล้วค่ะ แต่ 2 ปีที่ผ่านมา ทาง Management เขาก็อยากให้มีทีมของแต่ละประเทศในภูมิภาคนี้ ดูตลาดของตัวเอง เพราะเขารู้สึกว่ามาร์เก็ตติ้งมันต้องคนในประเทศนั้นๆ ดูแลความเข้าใจในพฤติกรรมการฟัง รู้ว่าเทรนด์ไหนกำลังมา คนที่นั่นเขาฟังอะไรกันอยู่ ส่วนที่ฮ่องกงจะเป็นเซ็นเตอร์ดูภาพรวมทุกสิ่งอย่าง
Everything Contributor
Special Thanks:
Cycleprojects
8 Musique
Yodapix
ก่อนหน้านี้เคยทำงานที่ Channel [V] Asia เป็น Programmer ไอ้คนที่จัดเพลง จัด Spot ในรายการทีวีนั่นแหละ ไม่ตรงกับที่เรียนเลย แค่ว่ามันเป็นช่องดนตรี เราเลยค่อนข้างจะสนุกกับงานนี้ ทำไปทำมาก็ได้คุยกับค่ายเพลงเมืองนอกบ่อยๆรวมทั้ง Love Da Records ด้วย หลังจากนั้นพอทางค่ายรู้ว่าเราจะลาออก เขาก็ติดต่อมาเลย แล้วก็บินมาคุยรายละเอียดงานที่ไทย ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก
ที่ทำงานของเราคือโต๊ะทำงานในห้องนอน ฟังดูดีที่ไม่ต้องออกไปฝ่ารถติดทุกวัน แต่ในความสบายก็ต้องแลกกับการทำงานควบ Time Zone นะ ตอนเช้าตอบอีเมล โทรคุยงานกับคนที่ดูแล Social Media มีกันแค่ 2 คนในทีม ออกไปประชุมบ้าง เจอคน หาข้อมูล เหมือนจะไม่มีอะไร แต่ด้วยความที่ Love Da มีศิลปินที่ดูแลเยอะมากๆ ไม่รู้กี่สิบค่าย พอเราได้ตารางออกวางจำหน่ายจากทีมฮ่องกง ก็ต้องแพลนล่วงหน้าแล้วว่าวงนี้เราจะคุยกับสื่อนี้นะ คนนี้จะเขียนสกู๊ปให้ คนนี้อยากได้วีดีโอทักทายสั้นๆ จิปาถะ
เวลามีวงมาเล่นที่กรุงเทพ ก็ต้องเป็นคนประสานงานกับผู้จัด สื่อ ค่ายเพลงทางเมืองนอกและบรรดาตัวละครลับ ที่จะโผล่มาก่อนวันแสดงจริงตลอด ส่วนภาคกลางคืนก็จะเป็นการตอบอีเมลกับเมืองนอก ฟังเพลง ทำมาร์เก็ตติ้งแพลน
ระบบการทำงานที่เมืองนอก เป็นยังไงบ้าง?
ออฟฟิซ Beggars Group ที่อเมริกาคือแยกชั้นเลย นี่ XL นี่ 4AD สร้างที่ทำงานให้เป็นคอมมูนิตี้ย่อยๆ ของคนดนตรี ส่วนที่อังกฤษเขาก็จะแยกกัน Rough Trade ก็มีออฟฟิซของเขา เรื่องการทำงานทุกอย่างเป็นระบบ ไว เป๊ะ เด็ดขาด อาจจะมีช้าบ้าง เราเข้าใจว่าวันนึงเขาน่าจะได้อีเมลเกินร้อยฉบับ ก็ต้องมีการจัดการที่ดีมากๆ รวมทั้งเข้าใจความต่างของวัฒนธรรม ภาษา เวลา เพราะ Head Office นี่ต้องคุยงานกับทีมย่อยๆ ทั่วโลกเกิน 20 ประเทศ เท่าที่ลองนับ รวมทั้งเราด้วย
ส่วนการทำงานคือง่ายมาก ยกตัวอย่างตอนคุยงานกับ Global Product Manager ที่ดูแล Radiohead, The xx, FKA Twigs ที่ชื่อ Emily Kendrick คนนี้น่ารักมาก ถ่อมตัว แอคทีฟและ Positive สุดๆ ลองนั่งนึกว่าวงใหญ่ขนาดนั้น ดูแลพร้อมกันได้ไง จัดการชีวิตอย่างไร ในวันที่เขาไม่อยากโปรโมทอะไรทั้งสิ้น แต่สื่อก็หยิบยื่ข้อเสนอมากมายให้ ส่วนใหญ่ศิลปินที่เขาอยู่ได้ด้วยงานของเขาเอง เขาจะไม่สนพวกนี้เลย แต่ในทางกลับกัน ทางค่ายก็มีหน้าที่ต้องโปรโมท ดังนั้นสิ่งที่เขาทำได้คือคัดสื่อที่ดีที่สุดให้ให้ศิลปิน ไม่ใช่ว่าใครจะส่งคำถามไปให้ก็ได้ เขาจะดู Circulation ประเภทของสื่อ รวมทั้งสิ่งที่เขาจะได้หลังจากนี้ ซึ่งคนที่เลือกให้เขาด่านแรกก็เรานี่แหละ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะโอเคทั้งหมดนะ จาก 5 สื่อเขาอาจจะเลือกแค่ 2 หรือไม่เลือกเลย
ดูมาร์เก็ตติ้งค่ายเล็ก เพื่อความหวังให้มันกลายเป็นตลาดใหญ่?
เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ฐานแฟนเพลงของศิลปินที่ Love Da ดูแลไม่ได้เยอะเหมือนวงจากค่ายใหญ่ขนาดนั้นไง แต่ก็โชคดีที่มีศิลปินตัวพ๊อพๆอย่าง Lauv มาคอยลดทอนความอินดี้ของ Love Da ได้บ้าง ถือว่าเป็นปีของวงในระดับนี้จริงๆ วงที่กำลังผันตัวเองจาก Rising Star ไปเป็น Superstar มันเป็นสัญญาณที่ดี เราโค่นตัวท็อปไม่ได้หรอก แต่อย่างน้อยๆเรามีพื้นที่ของเราและพร้อมที่จะไปต่อได้
ส่วนยอดฟังบนสตรีมมิ่งทุกเดือน เราเห็นตัวเลขตลอด มันมีแนวโน้มที่จะดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง ภาพรวมอาจจะไม่เท่าประเทศอื่นๆ อย่างฟิลิปปินส์ หรือ อินโดนีเซีย ด้วยจำนวนประชากรและ Tools ต่างๆ
Tools ต่างๆ เช่น?
วิทยุ และ โทรทัศน์ วันนี้เรามีสถานีวิทยุเหลือกี่ช่อง? เอาเฉพาะที่เปิดเพลงสากลนะ น้อยมาก ยิ่งเพลงอินดี้นี่คือเลิกคุยกันเลย ส่วนใหญ่ย้ายมาทำออนไลน์กันหมด อย่างในต่างประเทศเขามีสถานีเพลงร็อคที่เป็นทั้ง FM และออนไลน์ เลือกฟังกันตามใจเลย ส่วนรายการโทรทัศน์ มันมีข้อจำกัดหลายอย่าง เขาว่าวงแบบนี้มันฟังยากไป นานๆ ค่อยเอาเพลงพวกนี้ไปแทรกในรายการทีนึง หรือแม้แต่แอปพลิเคชั่นฟังเพลง ก็ยังเป็นเรื่องไกลตัวสำหรับบางคนอยู่นะ ต้องค่อยๆ ซึมซับกันไป ส่วน Physical Format ก็น้อยลงไปอีกการทำโปรโมชั่นคืออะไรก็ตามที่มาคู่กับการขายซีดี หรือไวนิลเหมือนเมื่อก่อนมันไม่ค่อยมีแล้ว
บางอย่างที่เราเคยเข้าใจตอนเป็นเด็กหรือแม้แต่ตอนทำ Channel [V] เช่นเรื่องลิขสิทธิ์ที่มันซับซ้อนและละเอียดอ่อนมาก หรือเวลาขอให้ศิลปินส่งวีดีโอทักทายมา ทำไมเขาไม่ทำให้ ทำไมต้องรอ ไม่เข้าใจความจุกจิก พอมาทำงานตรงนี้จริงๆ เรากลับมองว่าไอ้ที่เราว่ามันเยอะเมื่อก่อน โห โคตรเข้าใจ วงจรชีวิตไม่ได้มีแค่ค่ายกับศิลปินแล้ว มันมีเอเจนซี่ที่ดูแลผลประโยชน์ให้ศิลปิน มีค่าย ผู้จัดการส่วนตัวและศิลปินก็มีข้อตกลงที่ไม่เหมือนกันเลย สัดส่วนทางธุรกิจก็ต่างกันด้วย
ความแปลกใหม่ของการเป็นค่ายเพลงอินดี้ต่างประเทศในไทย?
คนมักจะคิดว่า Love Da เป็นเพจดนตรี มันก็กึ่งๆ นะ อยากให้มันเป็นเพจค่ายที่เราสามารถหาตรงกลางของคำว่า Record Label และ Blog ได้ เราเริ่มต้นแบบออร์แกนิคมาก มาแบบ อีพวกนี้เป็นใคร งบทำกราฟฟิกก็ไม่เคยมี นานๆ จะมีซักที ก็ต้องให้เครดิตน้องที่ช่วยเรื่องคอนเทนต่างๆ อีกอย่างเรารู้สึกว่าถ้าเราเข้าใจในงานของศิลปินคนนั้นๆ ภาพทุกอย่างมันจะเด้งมาในหัวเลย เอ้อ ไอ้นี่ต้องเขียนแบบนี้ คนนี้น่าจะไปทำ Live Session กับทีมนั้น มันอัตโนมัติมาก
อีกอย่าง เรามองว่าการทำงานของ Love Da เป็นเซอร์วิสอย่างหนึ่ง อาจจะต่างจากค่ายใหญ่ๆทั่วไป ซึ่งโมเดลนี้ไม่ได้เป็นเรื่องแปลกใหม่ของเมืองนอก อย่างในญี่ปุ่นเขามีทีมที่ชื่อ Beatnik หรือ Hostess ออสเตรเลียก็มี Inertia แต่บ้านเราค่ายก็คือค่าย แล้วก็เรื่องขอถามค่าตัวศิลปิน อันนี้ เราไม่รู้จริงๆ ไปถามเอเจนซี่เลยค่ะ เชื่อว่าปกติค่ายเพลงไม่ค่อยรู้รายละเอียดพวกนี้นะ หรือมีคอนเสิร์ตเหรอ ขอบัตรหน่อย ไม่มีจริงๆ บางทีขอให้ตัวเองยังเกรงใจเลย เราไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับโปรโมเตอร์ ขายหมดเราดีใจด้วย หรือถ้าบัตรเพิ่งเริ่มขาย หน้าที่เราคือทำยังไงให้บัตรมันวิ่ง มีคอนเทนต์ออกมาโน้มน้าวคนฟัง หรือบางทีก็ต้องแจ้งไปที่ค่ายว่า ฉันต้องขอความร่วมมือจากเธอแล้วล่ะ เราอยากให้กระแสมันคึกคักหน่อย
สิ่งที่อยากจะทำในปีนี้และปีต่อๆ ไป?
ตอนนี้หลายค่ายเขาเริ่มรับรู้แล้วนะว่า เอเชียนี่แหละคือตลาดที่ไม่ควรมองข้าม เราอยากดันวงพวกนี้ให้มีที่ยืนในสื่อบ้านเราเพิ่มขึ้น หลายคนก็ยังเชื่อว่าศิลปินพวกนี้ขายไม่ได้ วงอินดี้อะไรบ้าบอ ใครจะฟัง ปีนี้ก็อยากจะตั้งเป้าให้ตัวเองว่า เราจะพาวงที่เราดูแลไปอยู่ในพื้นที่สื่อที่เหมาะสม อยากเห็นวงอย่าง Interpol หรือ The National ไปอยู่ในนิตยสารอะไรซักเล่ม อยากไปเดินซื้อกับข้าวในซุปเปอร์มาร์เก็ตแล้วได้ยินเพลงของ The Cinematic Orchestra หรือ Lucy Dacus เพลงดีก็คือเพลงดี ไม่ต้องอยู่ค่ายใหญ่ก็ดีได้ บางเพลงฟังง่ายและเพราะจะตาย เพียงแต่คุณไม่ได้มีโอกาสที่จะได้ยินมันบ่อยๆ
จากคนฟังจนมาเป็นคนทำงานในธุรกิจดนตรี ความสนุกที่สุดคืออะไร?
เกือบ 2 ปีในหน้าที่นี้ก็คือ การเรียนรู้ที่ไม่มีวันสิ้นสุด แต่ไม่มีวันรู้หมด นายที่ฮ่องกงเคยบอกว่า ยูอาจจะต้องใช้เวลาเป็น 20 ปีในการเข้าใจวงการนี้อย่างถ่องแท้ ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องจริง มันเปลี่ยนตลอดเวลา
บางวงอยู่ในค่ายพวกนี้ แต่ไม่สามารถโปรโมทให้เอเชียก็มี ตอนทำงานใหม่ๆ ถึงกับต้อง พริ้นท์ออกมาอ่าน แล้วความสนุกและตื่นเต้นกลายเป็นการทำงานกับระดับผู้บริหารของค่าย Tour Manager หรือคนทำงานเบื้องหลังมากกว่า หมดเวลากรี๊ดศิลปิน แทบไม่มีเหตุการณ์แบบนั้นเลย เพราะเรารู้สึกว่าศิลปินเขาก็อยากมีพื้นที่ของเขา ต้องการสมาธิก่อนโชว์ โทรคุยกับแฟน โพสต์อินสตาแกรม กินขนม แต่งตัว ส่วนเราก็ต้องทำงาน ไม่ได้โฟกัสหรือตื่นเต้นกับความรู้สึกพวกนั้นแล้ว แต่ความสุขคือการได้เห็นคนพูดถึง วงนั้นๆ ตามฟังและแชร์ให้คนอื่นฟังด้วย รู้จักเนเจอร์ของธุรกิจนี้ สนุกกับมัน มีปัญหาก็แก้ไขซะ เบื่อหาเพลงฟัง ทำงานให้เหมือนไม่ได้ทำ แค่นั้นเอง
LOVE DA RECORDS
/
ทันทีที่ Key Visual สถาปนิก’ 68 เผยแพร่ออกมา บทสนทนาปลุกสัญชาตญาณนักสืบในตัวทุกคนพร้อมใจกันทำงานแบบ Autopilot และระหว่างที่ตามหาเฉลยกันจริงจัง ทุกคนเริ่มหันมาตั้งคำถามต่อว่า Art Toys เกี่ยวข้องกับธีมงานอย่างไร รู้ตัวอีกทีวงสนทนาก็กระเพื่อมขยายกว้างขึ้น ส่งสัญญาณชัดว่า Key Visual ปีนี้เปิดฉากมาแบบสนุกเอาเรื่อง โดนเส้นกันสุดๆ
/
วัลลภ รุ่งกำจัด หรือ อุ้ม นักแสดงที่เชื่อมโยงความเป็นมนุษย์กับโลกของภาพยนตร์ ผ่านการสร้างชีวิตให้ตัวละครต่าง ๆ ได้ออกมาโลดแล่นแสดงความรู้สึกทางอารมณ์ให้กับผู้ชม แม้เขาจะไม่ได้เป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงในวงกว้างเทียบเท่ากับนักแสดงกระแสหลัก แต่ในเวทีระดับโลก “อุ้ม” ได้พิสูจน์ตัวเองกับการเป็นนักแสดงที่มีความสามารถที่ยอมทุ่มเทหลาย ๆ สิ่ง ให้กับงานศิลปะด้านการแสดงในภาพยนตร์เรื่องต่าง ๆ เหล่านี้อย่างสุดตัว
/
คงปฏิเสธไม่ได้ว่าก่อนหน้านี้เราได้รู้จักกับเธอคนนี้ในชื่อของ พัด หรือที่ชอบเรียกติดปากกันว่า พัด ZWEED N’ ROLL เจ้าของเสียงทุ้มมีเสน่ห์ นักร้องและนักแต่งเพลงที่ฝากผลงานเพลงเศร้าเอาไว้ในวงการมากมาย อาทิ ช่วงเวลา, Diary, อาจเป็นฉัน และอีกมากมาย ไม่มีอะไรแน่นอนแม้กระทั่งตัวเราเอง ช่วงเวลาจึงได้พัดพาให้เรามาทำความรู้จักกับ “MAMIO” ในฐานะศิลปินใหม่จากค่าย Warner Music Thailand ซึ่งเป็นอีกตัวตนหนึ่งของคุณพัดที่ไม่เคยถูกปลดปล่อยออกมาเลยตลอดชีวิตการทำงานในวงการสิบกว่าปีที่ผ่านมา หรือถ้าจะให้ซื่อสัตย์กับตัวเองจริง ๆ ก็อาจจะเป็นทั้งชีวิตที่เกิดมาเลยเสียด้วยซ้ำ
/
Whispers เป็นหนึ่งในวงดนตรีที่สะท้อนการเติบโตของวงการ Hardcore ในประเทศไทยอย่างแท้จริง ตั้งแต่จุดเริ่มต้นที่เป็นเพียงกลุ่มเพื่อนที่หลงใหลในดนตรี เพราะนอกจากจะเป็นผู้เล่น พวกเขายังเป็นกำลังสำคัญที่คอยผลักดันซีนฮาร์ดคอร์ในบ้านเรามาโดยตลอด ประสบการณ์ที่สั่งสมทำให้เกิดเป็นสไตล์เฉพาะของ Whispers สร้างความแตกต่างและเป็นเอกลักษณ์ จนทำให้พวกเขาก้าวไปสู่เวทีระดับสากล ถึงแม้พวกเขาจะอยู่ใต้ดินของไทย แต่เสียงคำรามของพวกเขาก็ดังไปไกลถึงทวีปยุโรป มาพบกับเส้นทางดนตรีที่เต็มไปด้วยแรงบันดาลใจและการเปลี่ยนแปลง กับวงฮาร์ดคอร์ระดับบท็อปของ Southeast Asia
/
ด้วยลายเส้นที่เป็นเอกลักษณ์และรูปแบบงานสักของเขา ที่เรารู้สึกแปลกประหลาดกว่างานสักอื่น ๆ (แปลกประหลาดในที่นี้คือความหมายในแง่ดีนะ) ก็เลยตัดสินใจส่งข้อความทักไปหา “พี่นัทครับ ผมขอสัมภาษณ์พี่ได้ไหม” “ได้ครับ” สั้น ๆ แต่จบ เรื่องราวทั้งหมดก็เลยเริ่มต้นขึ้นที่ร้าน CAVETOWN.TATTOO แถว ๆ ปิ่นเกล้า ซึ่งพี่นัทเป็นเจ้าของร้านแห่งนี้ บทสนทนาของเราเริ่มกันในช่วงเวลาบ่าย ๆ ของวันพฤหัส พอไปถึงร้านพี่นัทกำลังติดงานสักให้กับลูกค้าอยู่หนึ่งคน พอได้เห็นลายที่เขาสักต้องบอกว่าเท่มาก ๆ มันมีความเป็น Psychedelic บวกกับ Ornamental ผสมผสานกับเทคนิค Dotwork จนกลายเป็นงานศิลปะบนผิวหนังหลังฝ่ามือ เราถึงกับต้องถามคำถามโง่ ๆ กับลูกค้าที่ถูกสักว่า “เจ็บไหม” แน่นอนคำตอบที่ได้คือ “โคตรเจ็บ” เพราะจุดที่สักคือหลังฝ่ามือ ซึ่งถือเป็นอีกหนึ่งจุดที่หลายคนร่ำลือกันว่าโคตรเจ็บ ระหว่างที่รอพี่นัทไปพลาง ๆ น้องแมคช่างภาพที่มีรอยสัก Full Sleeve เต็มแขนขวา ก็เริ่มกดชัตเตอร์กล้องถ่ายรูปเก็บภาพระหว่างที่เขาสักไปด้วย พอสักเสร็จเรียบร้อยก็ปล่อยให้พี่เขาพักผ่อนกินน้ำ ปัสสาวะ (อ่านแยกคำนะอย่าอ่านติดกัน) ก่อนจะพูดคุย แต่เดี๋ยว ! ก่อนจะเริ่มบทสนทนา เราขอเกริ่นให้ฟังซักนิดนึงเกี่ยวกับชายคนนี้ก่อน
/
ในช่วงเวลาเพียงไม่กี่ปีวงดนตรีสัญชาติไทยที่ชื่อ KIKI ได้ก้าวขึ้นมาเป็นหนึ่งในวงที่ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากจากทั้งในประเทศไทย ญี่ปุ่น ไต้หวัน สิงคโปร์ ฮ่องกง ก็เพราะด้วยเสียงเพลงที่มีความเป็นเอกลักษณ์ และการนำเสนอแนวคิดที่ไม่เหมือนใคร รวมถึงความตั้งใจในการสร้างสรรค์ผลงานที่สะท้อนถึงตัวตนของพวกเขาได้อย่างชัดเจน
We use cookies, localStorage and other technologies (collectively, "cookies") to recognise your browser or device, learn more about your interests, and provide you with essential features and services and for additional purposes. ( see details )